Scans

Het is alweer even geleden dat we een blog schreven. Persoonlijk vind ik dat een goed teken. Wij hobbelen door, hebben ons ritme en dat gaat goed. De behandeling van Fiene is tijdens de immunotherapie best overzichtelijk. 11 dagen met een rugzak, wat Fiene ogenschijnlijk weinig last geeft. 14 dagen vitamine A slikken, wat vooral een aanslag is voor haar huid. En dan een week rust.

Gedurende zo'n cyclus kan ze gewoon naar school, knutselt en speelt ze zoals elke kleuter. En een kleuter is ze inmiddels echt. Precies een jaar geleden startte ze met de eerste chemotherapie. Een jaar waarin ze van alles over zich heen gekregen heeft, fysiek en mentaal. Het is voor ons heel mooi om te zien dat ze, ondanks alles, zich ook als kind ontwikkelt. Ze is verschrikkelijk leergierig, onthoudt de gekste details, stelt de mooiste vragen en ontwikkelt zich op het sociale vlak.

Een onderbreking in die relatieve rust zijn de scans, of evaluaties zoals ze dat in het ziekenhuis noemen. De extra medicatie en twee dagen ziekenhuis zijn inmiddels bijzaak, dat kennen we. De spanning van de uitslagen went nooit. Ik merk dat ik in de dagen er naartoe stiller wordt, ik trek me terug. Het lontje is wat korter. Het idee dat het ook 'niet goed' zou kunnen zijn, spookt door mijn hoofd.        

De laatste scans waren 25 juni. Een drukke dag want er stond naast de scans nog wat op het programma: Marije was jarig en  Elief kreeg er die dag bij haar moeder een zusje én een broertje bij. Gelukkig verliepen de scans vlot, was Fiene snel bij van de narcose en konden we op tijd weer naar huis. 's Middags konden we met zijn allen taart eten en cadeautjes geven. 

Later die middag stonden de eerste uitslagen in het digitale patiëntendossier van Fiene. Psychologen hebben het bestudeerd en bewezen, ons brein is meer gefixeerd op slechte dingen dan op goede. Dus toen we 'geringe afname' lazen, nam gering de overhand en niet afname. Gelukkig hadden we niet snel daarna de verpleegkundig specialist en de oncoloog aan de lijn. Hun positieve uitleg was een hele geruststelling. Het traject gaat door, we liggen op koers.