Week 3

Inmiddels zijn we alweer drie weken in het ziekenhuis. Het ziekenhuis is gehuld in kerstsferen. De kerstbomen, rendieren en hele kerstdorpen doen hun intrede in het Maxima. Het ziet er geweldig uit en zorgt ook voor een leuke afleiding voor de kinderen. Alle kinderen die opgenomen liggen, hebben een kerstboompje met kerstversiering gekregen en een kerststalletje van Boks je kunst. Hiermee wordt de kerststemming ook een beetje naar de patiëntjes gebracht.

Anderhalve week geleden schreven we over de maagsonde die Fiene kreeg. Die sonde zit gelukkig nog steeds op z'n plek. Na het plaatsen van de sonde, is er gestart met het geven van sondevoeding. Fiene eet zelf niks meer. Een diëtiste berekent precies hoeveel calorieën Fiene op een dag binnen moet krijgen en aan de hand daarvan wordt bepaald hoeveel sondevoeding Fiene per uur binnen moet krijgen. Deze voeding wordt langzaam opgebouwd. Eerst 10 ml per uur, na een paar uur wordt de stand opgehoogd naar 15 ml per uur en zo steeds een stapje hoger tot het uiteindelijke doel van 35 ml per uur. Helaas verdraagt Fiene de sondevoeding niet erg goed. Ze geeft af en toe over, en bij het innemen van haar medicatie gaat het ook mis. Haar maag komt in opstand en gooit alles er weer uit. Dus de sondevoeding even stoppen, haar maag laten kalmeren en op een lager standje door met de voeding. Zo modderen we een dag of twee door, proberen nog een ander soort voeding die nog lichter verteerbaar is maar het mag niet baten. Fiene krijgt niet voldoende binnen. 

Inmiddels zien we Fiene ook echt ziek worden. Ze wordt steeds stiller, wil haar bed niet meer uit en ligt bijna de hele dag te slapen of televisie te kijken. De sondevoeding wordt omgezet naar voeding via het infuus. Op deze manier hoeft haar maag al die voeding niet meer te verwerken en krijgt ze toch de benodigde voedingsstoffen binnen. Ze heeft een infuus voor het toedienen van vocht en medicijnen. Nu hoeft ze zelf niets meer in te nemen en dat is fijn. De misselijkheid en het spugen zijn hiermee ook weg. Verder heeft Fiene koorts. Ze krijgt twee soorten antibiotica die mogelijke infecties in haar lijfje moeten bestrijden. Ze slaapt erg onrustig en wordt vaak snikkend wakker. Het is heel naar om haar zo te zien.

Maar na een paar dagen krabbelt ze weer op. Er komen weer wat praatjes, ze is wat vaker wakker en heeft weer wat energie. Elke dag zien we een klein beetje verbetering. Eten en drinken doet ze nog steeds niet maar dat is niet erg. Als op een dag zelfs de koorts even weg is, lijkt Kerstmis thuis vieren ineens heel dichtbij. Er wordt een aanvraag gedaan bij de thuiszorg voor sondevoeding en een pomp zodat ze thuis ook deze ondersteuning kan krijgen. Helaas komt de koorts weer terug en met koorts mogen wij niet naar huis. Elke drie dagen worden er bloedkweken afgenomen, op zoek naar een bacterie die deze koorts veroorzaakt. Er is tot nu toe niets gevonden. Week vier gaat van start. Fiene voelt zich goed of althans, zo goed als ze zich kan voelen na deze immens zware chemotherapie. Ze knutselt wat, doet een middagslaapje, kijkt een beetje tv en laat zich een rondje door het ziekenhuis rijden. De zoektocht naar de veroorzaker van de koorts gaat door. En wij wachten af.